fot. materiały prasowe (c) Wszelkie prawa zastrzeżone
Turbo wykonuje na tej trasie w całości album “Kawaleria szatana” z okazji 30 rocznicy wydania tego krążka. Zarejestrowana na przełomie 1985 i 1986 roku w poznańskim studiu nagraniowym Giełda “Kawaleria Szatana” była dla grupy Turbo i polskiej muzyki heavy metalowej wielkim przełomem.
Legendarna płyta po dziś dzień uchodzi za kamień milowy w historii dokonań ciężkiej muzyki metalowej we wschodniej Europie i jest powszechnie uważana przez krytyków i fanów za najlepszą i najważniejszą heavy metalową produkcję lat 80-tych w Polsce.
Płyta ukazywała Turbo w najlepszym metalowym wydaniu – stawiające na świeże i niebanalne pomysły, profesjonalne i muzycznie skupione, egzekwujące poszczególne riffy z doskonałym rezultatem.
Nowoczesny na tamte lata, ultra profesjonalny heavy metal przyniósł zespołowi absolutne przewodnictwo na krajowym rynku wśród zwolenników ciężkiego i agresywnego brzmienia. Dzięki niej Turbo w szybkim tempie zdobyło rzesze fanów i otrzymało wiele propozycji koncertowych na prestiżowych festiwalach (m.in. „METALMANIA 86 i 87″, „ROCKOWISKO 86″), w niczym nie odstając od zachodnich gwiazd pokroju HELLOWEEN, RUNNING WILD czy OVERKILL.
Konsekwencją tych poczynań dla Turbo były znakomite recenzje w prestiżowych wydawnictwach typu “Kerrang”, liczne koncerty poza granicami kraju oraz kontrakty z Metal Mind Productions i zachodnią Noise Records, wówczas jedną z najważniejszych wytwórni metalowych w Europie.
Dziś po trzydziestu latach od premiery “Kawalerii” chcąc upamiętnić ten szczególny okres w historii polskiej muzyki metalowej muzycy Turbo postanowili wykonać kultowy materiał w całości od początku do końca na nadchodzących koncertach, co nastąpi po raz pierwszy w historii w ramach koncertowego tournee Zespołu.
Internal Quiet to nowa jakość na muzycznej scenie rock-metal. Zespół, założony w Aleksandrowie Łódzkim z inicjatywy kompozytora i gitarzysty Sławomira Papisa oraz basisty Andrzeja Kostrzewy, rozpoczął swoją działalność w maju 2011, początkowo jako studyjny projekt o heavy metalowym zabarwieniu z naciskiem na oryginalność muzyczną i tworzenie tekstów o charakterze konceptualnym.
Po kilku zmianach personalnych w 2015 roku wykrystalizował się skład w obecnej formule, będącej fuzją doświadczeń i umiejętności sześciu lokalnych muzyków: Sławomira Papisa (gitary prowadzące), Mateusza Stołowskiego (gitara basowa), Dawida Roźniakowskiego (instrumenty klawiszowe), Dominika Kalisza (gitara rytmiczna), perkusisty Radosława Jarzyny oraz wokalisty i frontmana Macieja “Rockera” Wróblewskiego.
Po serii udanych klubowych i festiwalowych koncertów w Polsce (“Summer Dying Out Loud”, “Książ Rock Zone”, “Festiwal Pomieszajmy Języki” oraz u boku m.in. takich grup jak TURBO, Hunter, Virgin Snatch, Mech, Riverside itd.) z początkiem 2016 roku zespół wszedł do studia celem zarejestrowania materiału, którego końcowy efekt w postaci płyty “When The Rain Comes Down” nawiązuje ściśle do złotej epoki w historii muzyki metalowej, jej klasycznych i zarazem niebagatelnych riffów gitarowych oraz nieco progresywnego charakteru całości.
W swoich artystycznych poczynaniach Internal Quiet od samego początku stawia tak na krajowy jak i na międzynarodowy kierunek działań oraz anglojęzyczną formę wypowiedzi.
Jej fizyczny rezultat w postaci opusu “When The Rain Comes Down” właśnie trafia na sklepowe półki, oferując słuchaczom oryginalną i zarazem sentymentalną podróż w rejony klasycznego heavy metalu, co przy doskonałych umiejętnościach i barwie głosu Macieja Wróblewskiego oraz wykwintnych riffach i solówkach Sławka Papisa czyni z “When The Rain Comes Down” szczególnie atrakcyjny debiut i pozycję obowiązkową dla każdego fana muzyki o tym profilu.
“When The Rain Comes Down” to pierwsze studyjne wydawnictwo Internal Quiet, pokazujące ten młody wciąż zespół od jak najlepszej strony kompozycyjno-brzmieniowo-aranżacyjno-wykonawczej, zmierzający bardzo udanie w kierunku specyficznego charakteru i melodii w tradycji bliskiej heavy metalowych dokonań zespołów Iron Maiden, Stratovarius czy Pretty Maids, z domieszką progresu typowego dla amerykańskich przedstawicieli pokroju Queensrÿche, tudzież najbardziej hard rockowych hymnów AOR wykonywanych niegdyś przez Journey czy Toto.