– “Silhouette” to piosenka o zazdrości – wyjaśnia Grace Carter. – Zaczynam rozumieć i powoli akceptować, że dla osoby, która tak wiele dla mnie znaczy, nigdy nie będę najważniejsza na świecie – dodaje gwiazda.
W kierunku muzyki pokierował ją ojczym, który kupił 13-letniej Grace pierwszą gitarę. Pierwsze piosenki zaczęła pisać jeszcze w szkole. – Poczułam wielki ciężar zdjęty z mych ramion – wspomina. – To była moja broń. Specjalne narzędzie, którym chciałam już na zawsze się posługiwać.
Kiedy koleżanki szły do parku się bawić, Grace wracała po szkole do domu, by pisać piosenki. Gdy miała zaledwie 14 lat już występowała przed publicznością z autorskim materiałem. Rok później przerobiła swój pokój na studio nagraniowe, a kiedy miała 17 lat sama nauczyła się grać na pianinie, oglądając filmiki na YouTube.
To właśnie muzyka stała się dla niej środkiem wyrazu, sposobem na wyleczenie złamanego serca i możliwością stworzenia czegoś pięknego z bólu. W jej śpiewie nie znajdziecie tanich popisów i szpanowania ozdobnikami, lecz surowe emocje i ogień.
▸ Przeczytaj także: Margaret In My Cabana: Posłuchaj piosenki na Eurowizję 2018
– Wszystko, co śpiewam nawiązuje do prawdziwych doświadczeń – mówi wokalistka. – Zaczynałam od pisania dla siebie, ale z czasem zrozumiałam, że jeśli będę szczera, ludzie mogą w tych piosenkach znaleźć odbicie swoich uczuć i swoich doświadczeń.
Kolejny numer, “Ashes”, pojawił się w grudniu 2017 roku, a nad jego brzmieniem czuwał Mike Dean, który pracował przy „Lemonade” Beyoncé, „The Life Of Pablo” Kanye Westa czy „Endless and Blonde” Franka Oceana.
▸ Przeczytaj także: Siostra Godlewska w teledysku “Taka niunia”
